Ç’është rinia? Tranzicion apo gjëndje? Jemi të ndërgjegjshëm apo në ekstazë humbasim?
Humnerë apo një rrugë e artë nëpër të cilën hasim shumë sprova dhe vështirësi…
Epo lërmëni tiu bëj me dije se rinia është etapa më e bukur përmbyllëse e një faze të caktuar të jetës. Me rininë fillon dhe avancon rritja dhe zhvillimi psikologjik i çdo qenie njerëzore. Rinia hap dyert e dinamizmit dhe energjisë së brendshme e cila buron nga skutat më të thella të mendjes dhe materies së njeriut ajo çka ne e quajmë shpirt. Në rini arsimohemi, civilizohemi dhe hyjmë drejt një bote mbushur plot dilema, zgjedhjesh të detyruara,mëdyshje e shumë e shumë element të cilët në një mënyrë ose në një tjetër na nxisin me ngut drejt së ardhmes që troket si tik tak-et e orës.
Së bashku me rininë, sfidat që hasim janë të shumta saqë ndonjëherë me frikë tentojmë tiu bëjmë ballë. Por a nuk është forca dhe vullneti i hekurt që përfaqësojnë denjësisht kuptimin e plotë të fjalës Rini? Nuk duhet kurrsesi të dorëzohemi dhe të behemi objekt i frikës dhe ndonjë dështimi të mundshëm. Sa më shumë dështime të pësojmë aq më shumë shance për të korrur fitore do të arrijmë. Kam përshtypjen dhe e them me bindje të plotë se rinia është periudha më e mirë në të cilën mësojmë mekanizmat e jetës. Mësojmë si të përballemi me problemet dhe si t’i kapërcejmë ato. Mësojmë të duam, të vlerësojmë dhe të kuptojmë ato gjëra që vërtetë mbartin rëndësi për ne.
Qeshu rini! Gëzohu dhe ngrije kokën. Ti je e ardhmja. Me ty fillon dhe mbaron filozofia e jetës. Me ty merr kuptim e bukura dhe po me ty shuhet dhe venitet e keqja. Rinia manifestohet në shpirt, në dije dhe në çdo këndvështrim tjetër. Pa rini ska të ardhme, pa rini ska komb, pa rini ska jetë. E çdo botëkuptim i mundshëm përfaqësohet po me ty. Përse atëherë vështroj fytyra të deprimuara dhe të nemitura nga vrulli i jetës? Përse vrapojmë pa kthyer kokën prapa dhe pa vënë re të gjithë atë kohë e cila ikën dhe nuk kthehet më? Përse nuk i kushtojmë rëndësinë e duhur momentit? Vazhdoj t’i qëndroj besnike mendimit se rinia duhet shijuar në çdo pjesë të saj. Ajo duhet përqafuar në të njëjtën mënyrë siç përqafojmë jetën. Nëpër këtë tranzicion iu ftoj të hyni të lumtur dhe të gëzuar. Mos harroni të qeshni dhe mbi të gjitha të jetoni. Krah për krah jetës adhuroni veten dhe perfeksionohuni në çdo aspekt. Luftoni me dinjitet dhe guxim sepse jeta iu përket atyre që guxojnë.
Punoi: Giselda Lukani
Fakulteti i Gjuhëve të Huaja,Tiranë
You must be logged in to post a comment.