Personat që referuan ishin kopetentë të fushave, mjekë, psikologë, aktivistë të shoqërisë civile. Ata i ilustruan ligjëratat e tyre edhe me video shumë interesante. Ditët në vijim, pas shumë momentesh të bukura e argëtuese lojërash, prezantimesh dhe shkëmbimesh ndërkulturore filloi puna në grupe. Të rinjtë ndahen në tre grupe të mëdha brenda të cilave secili grup punonte në “mini-grupe” të tjera me metodën e work-shop-it. Merreshin në konsideratë tema të ndryshme (sigurisht në përputhje me temën e madhe), objektiva, pasoja, qëllime, ilustrime. Tranjeri ishte ai që fillimisht caktonte temën e cila zhvillohej nga ne.
Pa dyshime që kjo ishte pjesa më e frytshme e konferencës, aty ku debati ishte aktiv, i gjallë dhe ndonjëherë edhe i ndezur. Në rrahjen e mendimeve dhe shkëmbimin e ideve, dilej përhere në përfundime të vlefshme te cilat ndriçonin dhe bashkonin të gjithë rrugicat në të njëjtën rrugë të madhe tek e cila donim të bashkohenim të gjithë, tek rruga që do të na ndihmonte të luftonim alkoolin dhe efektet e tij. Konferenca u mbyll sukseshëm në qytetin e bukur të Ljubjanes, pas dy projekteve informuese të cilat përmblidhnin punën e gjithë atyre ditëve dhe fjalimit mbyllës të kryetarit të bashkisë së Ljubjanës.
You must be logged in to post a comment.