Jam krenare.
Jam krenare që mbaj mbi vete ngjyrat e flamurit shqiptar dhe këtë dua ta dijë e gjithë bota.
Dua të ngjyros stadiume kuq e zi, qytete kuq e zi, botën kuq e zi. Dua të brohoras për flamurin si Shakohoxha e të këndoj për të si De Biasi. Dua ta mbroj si Berisha e të sulmoj për të pa frike si Roshi. Dua të kem energjinë e Abrashit, aftësitë drejtuese të Canës dhe modestinë e Bashës. Dua të vecohem si Ajeti, të jem hero i heshtur si Mavraj. Të arrij suksesin si Sadiku. Të gëzoj për të si Hysaj. Të gëzoj, të gëzoj si një Shqipëri e tërë, si gjithë shqiptarët kudo nëpër botë…dhe përse? Për cfarë e gjithë kjo? Për një gol. Një gjë kaq e vogël, por kaq e kërkuar, kaq e pritur, kaq e dëshiruar. E gjithë kjo për një ëndërr. Prandaj ajo që dua është që gjithkush të provojë atë që dëshiron, të bëj atë që do. Ta bejë për veten, ta bëjë për ata që e rrethojne, ta bëjë për ne, për kombin.
Nga Uendi Kodheli
You must be logged in to post a comment.