Bota memece ska fantazi …

Nga Alketa Hoda

Rinia shqiptare është e gatshme për të zgjidhur problemet ekzistencialiste  të kohës bashkohore dhe të jetës së tyre. Edhe pse kanë kaluar pothuajse  dy dekada e gjysmë nga koha, ende trazirat e së kaluarës kanë lënë gjurmë mbi fatin tonë. Sot gjenden “mbetje “ të diktaturës të cilat nuk janë të vjetëruara, por vazhdojnë të jenë të gjalla, ngacmuese, tërheqëse dhe me forcë rigjallërimi të përhershme.

Shpesh rinia thotë: “Nuk dua të jetoj sipas arsyes së tjetrit, do të mendoj vetë”. E pse të mendohet për atë që është e njohur? Merr ç’të jetë e gatshme dhe shko më tej, këtu qëndron fuqia e njerëzimit.” Edhe pse bota ecën përpara, të rinjtë duhet të nisen nga fillimi. Mirëpo krahas përgatitjes  së tyre, jo të gjithë të rinjtë bëhen pjesë e itinerarit për një destinacion të caktuar, sepse nuk kanë besim në të ardhmen e shoqërisë shqiptare, dhe kanë të drejtë. Psh: një e vërtetë shkencore, një veper artistike nuk humbet asgjë nga vlerat e saj nëse nuk çmohet nga zyrtarët, por me vulat e zyrtarëve vihen në litar dhe lartësohen “zotërinjtë e ndershëm”. Po rinia shqiptare?

Shqipëria ka kapërdirë situata nga më të ndërlikuara dhe të pamëshirshme, dhe përsëri ndihen shpirtrat e trazuar që enden nëpër rrugicat  e panumërta  në kërkim të së vertetës. Jetën shqiptare e komandojnë sundimtare dhe xhandarë  të  pamëshirshëm, ku mbytet zëri i pak ithtarëve të së vërtetës  dhe të protestës dhe ku mungojnë forca të rëndësishme shoqërore në  mbrojtje të kësaj proteste. Të rinjtë përballen me mungesën e mundësive  të punësimit dhe në indiferencën totale të shtetit. Ndonëse janë hartuar strategji për integrimin e të rinjve dhe nxitjen e biznesit rinor, të gjitha këto  kanë mbetur thjesht tullumbacë elektorale. Shqipëria ka edhe krah punë dhe  intelekt të të rinjve, por ama nuk ka një vision të qartë dhe një vullnet  për të marrë nisma të reja. Krahas kësaj mendoj se në vendet e gllabëruara nga fryma e mosbindjes shoqërore, e fshehur nën emrin “barazi”, çdo triumf  është nga ato mrekulli që nuk ndodhin pa intrigat e prapaskenës. Ky është kopjimi empirik që unë i bëj realitetit tonë, sepse bota memece nuk ka fantazi.

Ose do të zgjedhim shkëlqimin e gjenisë ose artin e të korruptuarit!